انجمن علمی علوم سیاسی

پیوند تاریخی مسئله فلسطین با انقلاب اسلامی
از ابتدای اشغال فلسطین و تشکیل رژیم غاصب صهیونیستی، آرمان آزادی قدس شریف، همواره به عنوان یکی از دغدغه‌های مهم جوامع اسلامی و خصوصا روحانیت شیعه بوده است تا بدانجا که می‌توان اهتمام به این امر را یکی از نمودهای بارز، سیاست‌ورزی حوزه شیعی برشمارد که طیف گسترده‌ای از بزرگان تشیع در دوران معاصر در آن مشارکت داشته‌اند. اهتمام مسلمین به مسئله فلسطین گاه با کمک‌های تبلیغاتی و تکاپوی سیاسی همراه بوده، گاه با جمع‌آوری کمک مالی برای مردم تحت اشغال فلسطین و گاهی با تحریم اقتصادی رژیم غاصب و البته در مواردی پای دولت‌های اسلامی نیز به واسطه انفعال از تکاپوی جمعی عالمان به میدان مبارزه باز شده و به درگیری نظامی نیز کشیده شده است که نمونه بارز آن مانند جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل است.

یکی از مباحثی که امروزه ذیل بحث جهانی شدن مطرح می‌شود این است که برای اداره جهانی، که به یک دهکده تبدیل می‌شود، باید به فرهنگ واحدی برسیم تا اختلافات از بین برود، و برای این کار، لیبرالیسم را به عنوان نوعی ایدئولوژی که می‌تواند ایدئولوژی‌های دیگر را در خود هضم کند و در عرصه سیاسی ایدئولوژی‌زدایی کند، مطرح می‌کنند، تا از این طریق صلح جهانی و توسعه تحقق پیدا کند. آمریکا را نیز به عنوان قدرتی که می‌تواند این سیطره فرهنگی و سیاسی را ایجاد کند معرفی می‌کنند، و برای تحقق این ایده زمینه‌هایی را فراهم می‌کنند که به نظر می‌رسد عقد قراردادهای بین‌المللی که اخیراً شاهد تعداد زیادی از این‌ها هستیم در این راستا است. در برابر ایدئولوژی لیبرالیسم‌، ایدئولوژی اسلام ناب مبتنی بر نگاه توحیدی قرار دارد، که در این سال‌ها مطرح شده و مدعی است که این ایدئولوژی است که می‌تواند ایجاد همبستگی کند.

امروز بیش از سی سال از روزی که امام خمینی کبیر در نامه عزل آیت الله منتظری خطاب به قائم‌ مقامش نوشت "تاریخ اسلام پر است از خیانت بزرگانش به اسلام"... از آنجا که ساده‌لوح هستید و سریعاً تحریک می‌شوید در هیچ کار سیاسی دخالت نکنید، شاید خدا از سر تقصیرات شما بگذرد. دیگر نه برای من نامه بنویسید و نه اجازه دهید منافقین هر چه اسرار مملکت است را به رادیوهای بیگانه دهند." می‌گذرد. رنجنامه حاج احمد خمینی که اردیبهشت 68 خطاب به آیت‌الله منتظری نوشته شده، مکملی است که با بیان ناگفته‌ها به تبیین ماجرای امام و قائم‌ مقامش و فهم بیشتر نامه ماندگار ششم فروردین 1368 کمک می‌کند.
متن کامل رنجنامه یادگار امام همراه با تصاویر مربوطه در ادامه مطلب، ضمیمه شده است. خواندش را از دست ندهید.

• بخش اول: نقش‌آفرینی ویژه «سلبریتی‌ها» در پروسه «اَندَلُسیزاسیون انقلاب اسلامی ایران»

سینماپرس: محمدرضا مهدوی‌پور/ وقایع ده روز اخیر را می‌توان به عنوان نخستین ثمره مختص و محصول مستقیم برداشت شده از «پروسه اَندَلُسیزاسیون» قلمداد نمود. پروسه‌ای که با پیگیری مستمر «سیاست اَندَلُسی کردن ایران» در طول چهل و چهار سال گذشته همراه بوده و امروز به یک استقلال نسبی در سطح محصول‌دهی خود رسیده و موفق شده تا «نظام جمهوری اسلامی» را با فتنه‌ای جدید مواجه سازد. فتنه‌ای که شاید از نظر ابعاد اجتماعی کم بُنیه و دارای وسعت جغرافیایی بسیار محدود است؛ اما با این همه بخش قابل توجهی از «سلبریتی‌های سینمایی و ورزشی» را به صف‌آرایی و مواجهه مستقیم با «حاکمیت جمهوری اسلامی» کشانده و توانسته حجم زیادی از ظرفیت «رسانه» و به تبع آن «افکار عمومی» در ایران و جهان را مشغول خود بسازد و از این جهت می‌توان به مرور چند نکته پرداخت:

نویسنده: حجت الاسلام دکتر احمد رهدار

• چکیده:

مهم‏ترین رسالت دولت اسلامى، مهیّاسازى بسترى مناسب براى به حقیقت پیوستن شریعت الهى است. یکى از کاراترین شیوه‏‌ها براى این مطلوب، جعل قوانینى است که عمل به مقتضاى آنها، طبایع انسانى را به مؤلفه‌‏هاى دینى نزدیک مى‏‌کند. اجراى قوانین، مستلزم وجود داشتن ساختارها و نهادهایى است که به آنها امکان انفاذ و اجرا بدهند. از سوى دیگر، ساختارها و نهادها، همواره به تبع ادبیاتى شکل مى‏‌گیرند که توجیه‌‏گر آنها هستند. پس، براى اسلامى کردن جامعه، دولت اسلامى، باید به مثلث «قانون، ساختار و ادبیات» توجه نمود.