انجمن علمی علوم سیاسی

معمولا دولت‌ها به گفتمان‌شان شناخته می‌شوند. اما رواج عبارت «دولت سیزدهم» در ارجاعات به دولت در رسانه‌ها، نشان می‌دهد  آقای رئیسی نتوانسته خود را پرچم‌دار یک گفتمان به جامعه معرفی کند.
یکی از دلایل اینکه این دولت از همان آغاز کار زیر ضرب رفت، همین خلا گفتمانی است.
گفتمان، قدرت نرم ایجاد می‌کند. دولت فاقد گفتمان، از قدرت نرم محروم است و لذا در عرصه جنگ نرم، اولا توان حمله ندارد، ثانیا در برابر حملات نرم بی سلاح و سپر است.
گفتمان است که در قول و فعل کارگزاران، در رویکرد و عملکرد آنان، انسجام ایجاد می‌کند. گفتمان، عینک آسیب‌شناسانه‌ای است که دولت به چشم می‌زند، مشکلات را از زاویه این گفتمان می‌بیند و از همین زاویه راهکارش را ارائه می‌دهد و اجرا می‌کند.
دولت فاقد گفتمان به شهرداری تقلیل پیدا می‌کند و این، یکی از جدی‌ترین خطراتی است که دولت سیزدهم را تهدید می‌کند.

• حجت الاسلام علی محمدی:

برای نسل بنده سیدجواد طباطبایی فقط یک اندیشمند نیست، او مظهر غُدّی علمی است و همین است که او را مهم می‌کند، ولو اینکه اشتباه بگوید...
در دهه‌های هفتاد و هشتاد که دوران دگردیسی فکری بخش زیادی از انقلابیون از سروش و ملکیان و مجتهد شبستری و کدیور و فنایی و دیگران بود، سید جواد سفت بر سر حرف اول خود که همان «تجدد ایرانی» یا «مدرنیته ایرانی» بود، ایستاد.

• حجت الاسلام دکتر احمدحسین شریفی:

آمریکایی‌ها تاکنون دو تجربه موفق در استفاده از دکترین جنگ خودی علیه خودی داشته‌اند. توضیح آنکه بعد از تجربه تلخ حضور مستقیم نیروهای آمریکایی در ویتنام و شکست سنگین و ننگینی که متحمل شدند، آلن دالاس که در آن زمان ریاست سازمان سیا را عهده‌دار بود، دکترین «آسیایی علیه آسیایی» را در دستور کار آمریکا قرار داد و با ایجاد انشقاق میان کشورهای آسیایی از جمله مردم کره، و تحریک کره شمالی و  حمایت از کره جنوبی، تلاش کرد با جان و مال و هویت آسیایی‌ها، منافع آمریکا تأمین شود!

• جناب آقای حسین کاوه:

در جامعه ما هیچ مسئله و کاری به اندازه مسئله و فعالیت سیاسی مظلوم نیست و غیر حرفه‌ای دنبال نمی‌شود. البته از مردم عادی انتظاری نیست اما از جامعه تحصیل کرده خصوصاً حوزویان و دانشگاهیان انتظار هست، انتظاری که به نظر نگارنده در مقام عمل آنگونه که باید، برآورده نشده است. اصولاً در میان توده مردم نگاه دقیق به مقولات و مسائل سیاسی بسیار کمیاب است