انجمن علمی علوم سیاسی

نویسنده: محمدحسین غروی نایینی
ناشر: مرکز اسناد انقلاب اسلامی
تعداد صفحات: 240
قطع: رقعی
سال نشر: 1387
ویراستار: روح الله حسینیان
مستندساز: روح الله حسینیان
تصحیح و تعلیق: روح الله حسینیان

در طرح نامۀ حاضر سعی شده است محورهایی که نشان دهندۀ گستره و قلمرو فقه سیاسی است بر شمرده شوند. جایگاه فقه سیاسی در منظومه و مجموعه دانش‌های سیاسی، مبادی، مبانی و منابع فقه سیاسی، تاریخ فقه سیاسی، روش شناسی فقه سیاسی، چالش‌های فقه سیاسی، وضعیت کنونی فقه سیاسی، مکاتب و ادوار فقه سیاسی، مسائل فقه سیاسی، جامعه شناسی فقه سیاسی، موانع و الزامات گسترش فقه سیاسی و بایسته‌های پژوهشی در این حوزه به عنوان مهم‌ترین محورهای شایسته طرح در درس فقه سیاسی پیشنهاد شده است.

سنگ بنای انجمن علوم سیاسی ایران در دهه ۱۳۵۰ به منظور رشد و گسترش رویکردی علمی و نمایندگی از جامعه ی علوم سیاسی یاران بنا نهاده شد. این انجمن در سال 1355 به طور رسمی ثبت و دفتر فعالیت آن در سازمان برنامه و بودجه قرار گرفت، اما به علت تحولات زمان خود پس از ثبت؛ فعالیت چشمگیری انجام نداد و حتی برای چندین سال متروک باقیماند؛ تا اینکه در سال 1382 به همت جمعی از اساتید برتر دانشگاه های کشور، انجمن علوم سیاسی ایران جانی تازه گرفت و بعد از طی مراحل اداری فعالیت خود را در قالب تعریف علمی و دانشگاهی آغاز نمود.

سید محمدحسن حسینی(۱۲۳۰ - ۱۳۱۲ق) مشهور به میرزای شیرازی، میرزای بزرگ و میرزای مجدد، از مشهورترین مراجع تقلید شیعه در قرن چهاردهم و صادرکننده فتوای تحریم تنباکو. برخی او را «احیاگر قدرت فتوا» دانسته‌اند. پس از درگذشت شیخ مرتضی انصاری در سال ۱۲۴۳ش، به مرجعیت عام شیعه رسید و تا پایان عمر خود، به مدت سی سال مرجع واحد شیعیان بود. میرزای شیرازی در ۸۲ سالگی (در 24 شعبان 1312ق/ 1 اسفند 1273ش) در سامرا درگذشت و در حرم امیرالمؤمنین(ع) در نجف دفن شد.

جسله دبیر انجمن علمی علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام با رئیس محترم پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی

موضوع جلسه: رایزنی جهت تعامل و استفاده اعضای محترم انجمن علمی علوم سیاسی از ظرفیت‌های پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی