انجمن علمی علوم سیاسی

• حجت الاسلام دکتر احمدحسین شریفی:

آمریکایی‌ها تاکنون دو تجربه موفق در استفاده از دکترین جنگ خودی علیه خودی داشته‌اند. توضیح آنکه بعد از تجربه تلخ حضور مستقیم نیروهای آمریکایی در ویتنام و شکست سنگین و ننگینی که متحمل شدند، آلن دالاس که در آن زمان ریاست سازمان سیا را عهده‌دار بود، دکترین «آسیایی علیه آسیایی» را در دستور کار آمریکا قرار داد و با ایجاد انشقاق میان کشورهای آسیایی از جمله مردم کره، و تحریک کره شمالی و  حمایت از کره جنوبی، تلاش کرد با جان و مال و هویت آسیایی‌ها، منافع آمریکا تأمین شود!

اصلی ترین هدف جنبش عدم تعهد و اعضای آن، دوری از سیاست های مربوط به جنگ سرد بود.این جنبش در آغاز با حضور 29 کشور تاسیس شد .جواهر لعل نهرو، جمال عبدالناصر و سوکارنو رؤسای وقت حکومت کشورهای هند، مصر و اندونزی در اجلاس« باندونگ اندونزی»اندیشه تشکیل چنین سازمانی را مطرح کردند.و...

صاحب امتیاز: دانشگاه امام صادق علیه السلام
 مدیر مسئول: جلال درخشه
 سردبیر: اصغر افتخاری
 مدیر داخلی: احمد خادم
 دوره انتشار: دو فصلنامه

هیات تحریریه: ابراهیم برزگر / محمدباقر حشمت زاده / حمید احمدی / جلال درخشه / حمیدرضا ملک محمدی / ناصر جمالزاده / غلامرضا خواجه سروی / سیدمحمدرضا احمدی طباطبایی / دکتر محمدباقر خرمشاد /  اصغر افتخاری /  فرشاد شریعت / حسن مجیدی / یحیی فوزی

• معرفی اساتید علوم سیاسی
• حجت الاسلام دکتر احمد رهدار

احمد رهدار، متولد 1353، دکترای علوم سیاسی از پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و تحصیلات حوزوی خارج فقه دارد. ایشان مؤسس و رئیس موسسه فتوح اندیشه بوده و هم اکنون عضو هیأت علمی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام و مدیر گروه علوم سیاسی این دانشگاه نیز می‌باشد. همچنین نویسنده کتاب‌هایی نظیر «روابط امام علی (ع) و خلفا به روایت نهج‌البلاغه»، «حیات و اندیشه سیاسی عالمان عصر مشروطه»، «جریان‌شناسی تاریخ‌نگاری مشروطیت»، «مدرنیته و عصر مشروطه»، «شرق‌شناسی نوین و انقلاب اسلامی»، «انقلاب اسلامی و غرب» و «تشیع و مدرنیته» است.

• جناب آقای دکتر مهدی جمشیدی:

۱. ما "شأن علمی" داریم و مداخله در امور "عینی" و "انقلابی"، مخالف وجاهت و منزلت علمی ماست. ما باید فقط به "مبادی بعیده" و "انتزاعیاتِ بریده از واقعیّات" بپردازیم. این مسائل، "سیاسی" هستند و راه "سیاست" از "علم" جداست. اهل علم و پژوهش و معرفت نباید "سیاست‌زده" و "سیاسی‌کار" شود. ما سرگرم مباحثِ "مجرّد" و "انتزاعیِ" خویش هستیم و از "معقولاتِ بی‌خاصیّت"، لذّت می‌بریم. این‌که برای "جامعه" و "حاکمیّت" چه رخ خواهد داد و "نظم اجتماعی" و "هندسۀ سیاسی" به کدام سو خواهد رفت، کمترین ارزشی ندارد. وظیفۀ ما، اندیشه‌ورزی در حوزۀ "مبادی" است و بس.