انجمن علمی علوم سیاسی

(هم‌اندیشی و هم‌افزایی طلاب علوم سیاسی اسلامی)

یادداشت / رخنه‌ی لیبرالیسم در جبهه‌ی انقلاب / دکتر مهدی جمشیدی

۱. برخی نیروهای تجدیدنظرطلب در جبهه‌ی انقلاب، با دیگران ملایم و منعطف و مدارایی‌اند اما انقلابی‌های اصیل را طرد و‌ نفی و سرکوب می‌کنند. اگر آنها بگویند «سوپرانقلابی»، انشقاق ایجاد نکرده‌اند، ولی اگر انقلابی‌های اصیل بگویند «صورتی»، برچسب وحدت‌شکن زده‌اند. سیئات اینان، حسنات آنهاست. 

۲. تعبیر من درباره‌ی اینان، «انقلابی نمایشی» است؛ چون انقلابی‌گری‌شان، از برخی ظواهر و صورت‌ها فراتر نمی‌رود و عمق هویتی ندارد. وانمود می‌کنند که انقلابی‌اند، اما دچار چرخش و دگردیسی شده‌اند. 

۳. شاید اولین برچسب را به این جماعت، شهید بهشتی زد که به آنها گفت «نیروهای بینابینی». یعنی هم این طرف هستند و هم آن طرف. آدم‌های دوشخصیتی که هنوز تصمیم نگرفته‌اند چه باشند.‌